De schat in Stenay
Meerdere onderzoekers wijzen op de mogelijkheid dat de ware schat niet in Rennes-le-Château ligt maar in Stenay in Noord Frankrijk.
Allereerst is daar de Duitse geschiedkundige Monika Hauf, Auteur van "Rennes-le-Château - die geheimen Botschaften".
Dat Monika Hauf niet de enige is die gelooft dat de schat in Stenay te vinden zou moeten zijn bewijst het verhaal over Abbé Mangin en de Kronprinz.
Abbé Mangin
De toenmalige pastoor van Stenay, Monseigneur Mangin, kende naar alle waarschijnlijk Saunière, gezien de vele reizen van Sauniere naar Stenay. Mgr. Mangin speelde een belangrijke rol in de geschiedenis met de mysterieuze Satorsteen.
De Satorsteen werd gevonden in de funderingen van de Dagobert kerk. De kerk die in de 9e eeuw gebouwd werd op de resten van de St. Remi basiliek, op de plaats van het huidige citadel. M. Plantard (Priori de Sion), die de geschiedenis van Stenay heeft bewerkt, verklaarde de steen als een sleutel naar de zgn. Satorvierkant.
De steen werd door de vinder, dhr. Rivart in 1910 in bewaring gegeven bij Mgr Mangin, pastoor van Stenay, in zijn pastorie op de hoek van het Marktplein.
Jammer genoeg is de bovengenoemde steen van Stenay niet meer in Stenay. Na de dood van mgr. Mangin vernietigde de Kronprinz de steen onder verklaring dat hij de Meester van het Kruis zou zijn.
Kronprinz Frederick Wilhelm, zoon van Kaiser Wilhelm, had tijdens de eerste wereldoorlog zijn hoofdkwartier en woning in Stenay. Ook hij had gehoord van de schat van Rennes-le-Château en de mogelijke relatie met Mgr. Mangin en Stenay.
De pastoor werd door de Kronprinz opgepakt, gemarteld en gedwongen om het geheim te openbaren. De pastoor overleed aan zijn verwondingen zonder ook maar enig geheim te hebben prijsgegeven.
Op het kerkhof van Stenay ligt de pastoor begraven en het graf wordt door de Cercle Dagobert onderhouden en is recentelijk geheel gerestaureerd.
De gedenkkamer van St. Dagobert
Hoewel er weinig publiciteit wordt gegeven bezoeken velen de gedenkkamer van Saint Dagobert in Stenay.
De bezoekers kennen Stenay van de vele boeken die in de loop der jaren zijn geschreven over de Merovingische periode. Deze boeken gaan over het mysterie van Rennes-le-Château (Aude-Frankrijk) aan het eind van de 19e eeuw. Een geschiedenis die direct gerelateerd is aan de dood van Dagobert II.
Elk jaar wordt de Nationale Archeologische Merovingers Dag gehouden in Frankrijk. De 1500e verjaardag van Clovis was ook een goede gelegenheid om zich te verdiepen in de geschiedenis van de Merovingers en Dagobert II.
Dagobert was de laatst regerende koning van Austrasië, en werd vermoord in het bos van Woëvre in 679 bij de bron van Arphays, nu de Bron van Dagobert genoemd.
In Stenay wordt de jaarlijkse bedevaart naar de bron van Dagobert gehouden op de laatste zaterdag van augustus.
Reconstructie van het portaal van de kerk van St. Dagobert II.
Na de moord op koning Dagobert II, de laatste Merovingische koning van het koninkrijk Austrasië, in 679, werd zijn lichaam begraven in de basiliek van Saint Rémi in Stenay. Het Koninklijke graf werd in 872 herontdekt en toen de Kerk de weldaden van Dagobert II vernam werd de toegewijde monarch toegevoegd aan de lijst van Heiligen en Martelaren van het geloof.
Door tussenkomst van de Karolingische koning Karel de Kale werd er een nieuwe kerk gebouwd op de plaats van de voormalige basiliek van Saint Rémy en een nieuw klooster in Juvigny-sur-Loison. Beide gebouwen kregen als patroonheilige de Heilige Dagobert maar beide gebouwen zijn al lange tijd geleden verdwenen.
In de 17e eeuw werd besloten het verdedigingswerk (citadel) van Stenay te herbouwen op nieuwe funderingen, en de oude kerk van St. Dagobert werd zonder pardon opgeofferd door militaire architecten. De toegangsweg naar de citadel werd aangelegd dwars door de voormalige kerk heen en de muren werden neergehaald en overdekt.
De kerk werd weer genoemd in het begin van de 20ste eeuw, maar verdween volledig in de eerste wereldoorlog.
In 1965 ontdekte dhr. Laplante (architect te Stenay) tijdens het werken in zijn tuin de oude muren van de kerk en hij ontdekte het portaal van de kerk uir de 13e eeuw.
In 1972 begon een groep van enthousiaste inwoners van Stenay, onder leiding van Monsieur Renault (docent aan het plaatselijke Lyceum) aan de restauratie van het portaal. Het in het oogspringende middenstuk, het gebeeldhouwde timpaan, stelt waarschijnlijk de heilige Dagobert voor met 2 geknielde figuren aan weerszijde.
Het portaal werd systematisch ontmanteld en in vele onderdelen opgeslagen in de kapel van de Sacre Coeur tegenover de begraafplaats op de doorgaande weg naar Verdun. In 1979 is het portaal ingebouwd in de kelder onder de gedenkkamer.
Tijdens kantoortijden geopend: Place Poincaré, links naast het touristenbureau in Stenay.
